Achter de oude poort en Gasthuisbrug lag vroeger het Grootziekengasthuis. Gescheiden van de rest van de stad bevond zich hier een wereld op zich. Toen het ziekenhuis gesloopt werd en de plannen voor een groot nieuwbouw-project gemaakt werden, was er ook een gedeelte dat nog vrij was, waar de ideeën nog konden ontstaan, waar plannen konden zwerven en landen. Drie oude hemelbomen markeerden de bouwkavel, twee ramen van een oude bakkerij net boven het water waren het anker waar Thomas Kemme Architecten startte met de eerste schetsen op papier. De historie van de plek werd geëerd, en geïntegreerd in het ontwerp. Een groot raam in de living vormt het venster naar de geschiedenis van weleer. De hartslag van toen verweven met een stevig statement van nu.

Voor de eerste en tweede verdieping is op de zuidgevel gekozen
voor bijzondere zonwering. De verticale louvres kunnen als een harmonica openklappen en stuk voor stuk open of juist gesloten worden. Het is als een spel, ze staan dwars op de gevel. Ter plaatse van de hoofdtrap zien we willekeurige gaten in het metselwerk zodat het als zonwering werkt. Aan de binnenzijde is een groot raam en als het licht binnen aan is, sijpelt het licht door de uitsparingen naar buiten. Het is als de magie van een sterrennacht. De vorm van het dak is geïnspireerd op het tegenover gelegen Jozef-paviljoen. Met een helling van amper 20 graden, loopt het dak over in de gevel. Het dak is voorzien van een Petersen Cover in dezelfde tint als de gevel. Aan de ranke kopgevel van de villa, bij een van de slaapkamers zien we een balkonnetje uitsteken. Een prachtige plek om de stad te overzien. De balkonscène van Romeo en Julia zou zich hier zo
kunnen afspelen.

Rondom de tuin en de stadsvilla is een muur van twee meter gemetseld die naadloos in de stadsvilla opgaat. Aan een kant in een zachte boog gemetseld met aan de buitenzijde een geïntegreerd bankje waar je even kunt zitten. De muur staat op pootjes, want de paalfundering is met zorg om de wortels van de drie oude bomen heen gemaakt. Als je langs de muur loopt wil je weten wat zich achter de muur bevindt. Maar je hoeft niet echt alles in een keer te zien. 

Het prachtige metselwerk is van handgemaakte Kolumba-steen, op kleur in twee verschillende tinten gebakken en wereldberoemd door zijn dunne en lange formaat. Er is een extra dikke voeg van 18 millimeter toegepast. De stadstuin is een fijne plek, koel door het bladerdak. De vensteropening naar de Binnendieze loopt door van de tuin naar de living. De kademuur loopt door naar binnen bij het opgegraven keldertje. De entree wordt gemarkeerd door een stevige stoepplaat, de brievenbus is gebakken in steen. Als je in de woonkeuken staat, of op de brede vensterbank zit en naar buiten kijkt, wordt je blik als vanzelf naar het water getrokken. Een immer bewegend schilderij. De living met woonkeuken is 12,5 bij 7 meter en is echt het hart van de stadsvilla. Door het grote raam is er continu contact met het water en de binnentuin. Het hoofdvolume heeft een hoogte van 11 meter en boven de living is op de eerste verdieping de masterbedroom gesitueerd. Op de tweede verdieping bevinden zich de overige slaapkamers. Bij de kademuur is er gekozen voor een Kolumba-steen die vlak bij de oorspronkelijke kleur van de kademuur ligt. De villa is licht zacht-grijs, zoals het Kolumba Museum in Keulen, vandaar de naam. Door het contrast ontstaat de harmonie.

Vanuit de hal verbindt de gedraaide trap in antraciet de verdiepingen met elkaar. Het is echt een eyecatcher. De massief houten leuning draagt de traptreden van 12 millimeter staal. Het verbindt alle verschillende kamers met elkaar, die allemaal heerlijk veel ruimte en een balkon hebben, en bovendien hun eigen signatuur.